اگر فعالیتی هر چند محدود در حوزه ارزهای دیجیتال داشته باشید، حتما نام اتریوم (Ethereum) را شنیدهاید. پروژهای که بیراه نیست اگر بگوییم انقلاب بزرگ در تکنولوژی بلاکچین و صنایع مختلف از جمله امور مالی ایجاد کرده است. بهتر است بدانید که بسیاری از پروژههای بزرگ دنیای رمزارزها، بر بستر اتریوم ایجاد شدهاند.
اگر سوالاتی مثل اینکه اتریوم چیست، چطور کار میکند، تاریخچه آن چیست، چه برنامهای برای آینده دارد، ارز دیجیتال اتر یا ETH چیست و غیره ذهن شما را مشغول کرده است، در این مقاله با صرافی سیمیا همراه باشید.
فهرست محتوا
اتریوم چیست؟
اتریوم به زبان ساده شبکهای مبتنی بر تکنولوژی بلاک چین است که امکان ایجاد برنامههای غیرمتمرکز (dApp) را فراهم میکند. این اپلیکیشنهای غیرمتمرکز، با استفاده از قراردادهایی به نام قرارداد هوشمند (Smart Contract) ایجاد میشوند و ویژگی بارز آنها نبود امکان تقلب، سانسور، از کار افتادن و دخالت شخص ثالث است.
اتریوم یک شبکه غیرمتمرکز است؛ یعنی هیچ نهاد حکومتی بر آن نظارت ندارد و توسط هیچ شخص یا واسطهای کنترل نمیشود. غیرمتمرکز بودن شبکه اتریوم باعث شده که این بلاکچین در برابر اتفاقاتی مانند هک، از کار افتادن شبکه به دلیل از کار افتادن تجهیزات و غیره مقاوم باشد.
اتریوم شبکهای نیمهناشناس است؛ بدین معنی که شما در این شبکه، دارای یک آدرس مخصوص به خود هستید که این آدرس را با ساخت کیف پول اتریوم بهدست میآورید. این آدرس عمومی است، اما هیچکس نمیتواند از روی آدرس شما را شناسایی کند.
شبکه اتریوم توسط هزاران سیستم کامپیوتری در سراسر جهان اداره میشود که هر کدام از آنها، داوطلب شدهاند تا فعالیتهای این شبکه را پیش ببرند و برای این کار از شبکه پاداش دریافت میکنند. یکی دیگر از ویژگیهای اتریوم، توزیع شده بودن آن است؛ یعنی اطلاعات شبکه در اختیار تمام اعضای شبکه قرار دارد و این مسئله، امکان تغییر و دستکاری اطلاعات را از بین میبرد.
فارسی | انگلیسی | توضیح |
اتریوم | Ethereum | اتریوم یکی از بزرگترین و مهمترین شبکههای بلاکچینی در حوزه ارز دیجیتال است. این شبکه بستری مهم برای ساخت برنامههای غیرمتمرکز است. بهزبان ساده اتریوم یک سیستم عامل برای فعالیت در فضای کریپتو بهحساب میآید. |
برنامه غیرمتمرکز | Decentralize Application (DApp) | برنامههایی که بهصورت کاملا غیرمتمرکز و بدون وجود واسطه و نهاد ناظر فعالیت میکنند. این برنامهها تنها بر بستر بلاکچین فعالیت میکنند. |
قرارداد هوشمند | Smart contract | قرارداد هوشمند یک نوع فرمان دستوری و اجرایی شامل کدهای برنامهنویسی برای انجام تراکنشها و فعالیتها بهصورت غیرمتمرکز و بر بستر بلاکچین است. |
نحوه کارکرد شبکه اتریوم
اتریوم روی یک شبکه کامپیوتری غیرمتمرکز اجرا میشود که به آن دفتر کل توزیع شده یا DLT میگویند. DLT خود زیرشاخههای زیادی دارد که بلاکچین یکی از آنهاست. کامپیوترهایی که مسئولیت پردازش تراکنشها و ساخت بلاکهای جدید را در شبکههای بلاکچینی بر عهده دارند، با نام گره یا نود (Node) شناخته میشوند. هرچه تعداد این نودها بیشتر باشد، شبکه غیرمتمرکزتر خواهد بود. کارکرد بلاکچین اتریوم چند مولفه دارد که در ادامه آنها را توضیح میدهیم.
۱. قرارداد هوشمند
مهمترین چیزی که اتریوم را از سایر شبکهها مجزا میکند، قراردادهای هوشمند هستند. امروزه بسیاری از شبکههای لایه ۱ قابلیت تعریف اسمارت کانترکت را دارند، اما این مفهوم اولین بار در رمزارزها توسط شبکه اتریوم به دنیا معرفی شد. شاید بتوان گفت بزرگترین ویژگیای که اتریوم را از بیت کوین متمایز میکند نیز همین قراردادهای هوشمند هستند.
به کمک قرارداد هوشمند، شما میتوانید سازوکاری برای معامله مورد نظرتان تعیین کنید و مطمئن باشید که امکان تغییر و دخل و تصرف در آن وجود ندارد. نکته مثبت اسمارت کانترکتها این است که شما و طرف مقابلتان در معامله را از مداخلهگیری اشخاص ثالث بینیاز میکنند.
بلاک چین اتریوم امکان ایجاد قراردادهای هوشمند را فراهم میکند؛ یعنی شما میتوانید با کمک زبان برنامه نویسی سالیدیتی، یک قرارداد هوشمند بر بستر بلاک چین اتریوم بنویسید. این Smart Contract میتواند برای ایجاد انواع عملیاتی که مورد نظر شماست، طراحی شود. با استفاده از این قراردادها، میتوان روی شبکه اتریوم Dapp و توکن ایجاد کرد.
یکی از معایب اسمارت کانترکتها این است که شما باید به سازنده یا Creator آن اعتماد کنید؛ زیرا ما کاربران عادی نمیدانیم که در کدهای قرارداد چه چیزهایی تعریف شده و چه دسترسیهایی به مالک کانترکت داده شده است. البته شرکتها یا افرادی وجود دارند که کدهای برخی پروژهها یا توکنها را بازبینی (Audit) میکنند و گزارشی از نحوه عملکرد آنها برای افرادی که کدنویسی و کدخوانی بلد نیستند، منتشر میکنند.
۲. الگوریتم اجماع اتریوم
نودهای اتریوم تا زمانی که با الگوریتم گواه اثبات کار فعالیت میکردند، توان پردازشی در اختیار شبکه قرار میدادند و وظیفه تایید تراکنشها و ساخت بلوکها را بر عهده داشتند. پس از انتقال اتریوم به الگوریتم گواه اثبات سهام، این وظیفه بر عهده ولیدیتورها یا اعتبارسنجها گذاشته شده است.
تفاوت عمدهای که بین الگوریتمهای اثبات سهام و PoW وجود دارد، میزان هزینه اولیه و مصرف انرژی است. اثبات کار، نیازمند خرید تجهیزات نسبتا گرانقیمت و هزینههای جانبی مانند هزینه کولر، کابلکشی و غیره است.
در حالی که در PoS تنها چیزی که موردنیاز است، خرید تعداد مشخصی کوین شبکه و سپردهگذاری یا استیک کردن آنهاست. مصرف برق در الگوریتم اثبات کار بسیار بالاست، اما اثبات سهام بیش از ۹۰ درصد مصرف انرژی را کاهش میدهد.
۳. ماشین مجازی اتریوم (EVM)
ماشین مجازی اتریوم (Ethereum Virtual Machine یا به اختصار EVM) سیستم پردازشگر بومی اتریوم است که به توسعهدهندگان اجازه ساخت قراردادهای هوشمند و به نودها اجازه تعامل با آنها را میدهد.
توسعهدهندگان اتریوم اسمارت کانترکتها را با استفاده از زبان برنامهنویسی سالیدیتی مینویسند. ماشین مجازی اتریوم این کدها را برای کامپیوترها قابل خواندن میکند. هر نود اتریوم، EVM خود را دارد.
کاربران از طریق نودها با شبکه اتریوم ارتباط برقرار میکنند و با ساخت یک کیف پول میتوانند این تعامل را ایجاد کنند. زمانی که شما اترها (یا هر توکن ERC20 دیگر) را انتقال میدهید، بلاکچین موجودی شما را آپدیت میکند تا تغییرات مالکیت رمزارزهای شما را تغییر دهد.
۴. استانداردهای ساخت توکن اتریوم
اتریوم چند استاندارد برای ساخت توکنهای مختلف دارد که بیشتر این استانداردها قابلیت همکاری با یکدیگر و برنامههای غیرمتمرکز اتریوم را دارند. برای مثال، توکن یک پروژه قابلیت مبادله در تمام صرافیهای غیرمتمرکز مبتنی بر اتریوم را دارد. در ادامه، چند مورد از محبوبترین و پرکاربردترین استانداردهای توکن اتریوم را معرفی میکنیم.
- ERC-20: این استاندارد، بیشترین کاربرد را در بین تمامی استانداردهای توکنسازی اتریوم دارد و برای ایجاد توکنهای قابل تعویض (Fungible) طراحی شده است. از جمله توکنهایی که با این استاندارد ساخته شدهاند، میتوان به UNI (توکن بومی و حاکمیتی یونی سواپ)، LINK (توکن بومی چین لینک)، AAVE (توکن حاکمیتی پروتکل وامدهی آوه) و غیره اشاره کرد.
- ERC-721: این استاندارد برای توکنهای بیهمتا یا NFT طراحی شده است.
- ERC-1155: این استاندارد مخصوص ساخت کالکشنهای NFT است. میتوانید چندین توکن بیهمتا را بهطور همزمان ایجاد کنید و در یک مجموعه قرار دهید مثل مجموعه Cryptopunks.
- ERC-777: این استاندارد به کاربران اجازه میدهد که یک تابع اضافی به توکنهای خود اضافه کنند (مانند یک کانترکت میکسر) که باعث حفظ بیشتر حریم خصوصی تراکنشها میشود و یا یک تابع بازیاب (Recover) که امکان بازیابی کلیدهای خصوصی، در صورت گم شدن آنها میشود.
- ERC-4626: یک استاندارد صندوق توکنیزه شده است که برای بهینهسازی و یکپارچهسازی پارامترهای فنی صندوقهای پوشش ریسک طراحی شده است.
- ERC-725: این استاندارد برای هویت مبتنی بر بلاکچین طراحی شده است. قراردادهای هوشمند که با این استاندارد نوشته میشوند، میتوانند چندین کلید داشته باشند و با کانترکتهای مختلف دیگر نیز ارتباط داشته باشند. هویت افراد، دستگاهها و اشیا، میتواند با قراردادهای ERC-725 تعریف شود.
- ERC-621: این استاندارد برای تغییر کل عرضه توکنها ساخته شده است؛ کاربران میتوانند از این طریق، عرضه کل توکنهای خود را کاهش یا افزایش دهند؛ این کار تنها توسط مالک یا مالکان کانترکت و یا کاربران قابل اعتماد آنها انجام شود.
- ERC-827: با این استاندارد، هولدرها میتوانند توکنهای خود را به اشخاص ثالث ارسال شوند، تا آنها از این توکنها استفاده کنند؛ یعنی دسترسی خرج کردن توکنها را به اشخاص ثالث انتقال میدهند.
سرویسهای شبکه اتریوم
بلاکچین اتریوم امکانات زیادی به کاربران و توسعهدهندگان ارائه میدهد. از جمله این امکانات میتوان به ساخت توکن روی این بلاکچین، ساخت انواع برنامههای غیرمتمرکز، ایجاد انواع توکنهای بیهمتا (NFT)، بازیها، انواع Daoها یا سازمانهای مستقل غیرمتمرکز و غیره اشاره کرد.
کوین این شبکه یعنی ETH نیز بهعنوان کارمزد برای استفاده از تمام این موارد پرداخت میشود؛ بنابراین میتوان اتر را یک رمزارز کاربردی نامید.
تاریخچه اتریوم
اتریوم اولین بار در سال ۲۰۱۳ توسط موسس آن ویتالیک بوترین معرفی شد (جالب است بدانید ویتالیک در آن زمان تنها ۱۸ – ۱۹ سال سن داشت). جذب سرمایه برای این پروژه در سال ۲۰۱۴ انجام شد و کار روی زیرساخت شبکه تا سال ۲۰۱۵ ادامه داشت. تیم اتریوم را میتوان یکی از فعالترین تیمهای حوزه کریپتو دانست که از همان ابتدای شروع فعالیت پروژه، بدون وقفه در حال کار بر روی ایدههای خود و ارائه آپدیتهای پربار و موفق بودهاند.
در ادامه، تاریخچه اتریوم را تا زمان مرج اتریوم یعنی ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۲ (۲۴ شهریور ۱۴۰۱) بهطور مختصر بررسی میکنیم. نوامبر سال ۲۰۱۳ (آبان و آذر ۹۲) وایت پیپر اتریوم توسط بوترین منتشر شد. ویتالیک در این وایت پیپر نوشت که بلاک چین و بیت کوین میتوانند به غیر از پول، برای سایر برنامهها نیز مفید باشند و برای این کار، به زبان قویتری برای توسعه این برنامهها نیاز دارند. در انتهای سال ۲۰۱۴ (۹۲ و ۹۳)، اتریوم اولین جذب سرمایه عمومی خود را از طریق برگزاری عرضه اولیه کوین (ICO) انجام داد و توانست ۱۸ میلیون دلار سرمایه جذب کند.
بلاکچین اتریوم تا تاریخ ۳۰ جولای ۲۰۱۵ (۸ مرداد ۹۴) راهاندازی نشد. توسعه این شبکه، به چندین فاز تقسیم شده بود. فاز اول با نام Frontier شناخته میشد و در واقع آغازکننده بلاکچین اتریوم بود. این فاز اولیه به ماینرها اجازه داد که پروسه ماینینگ را آغاز کنند و توسعهدهندگان نیز برنامههای خود را روی این شبکه بسازند.
در سال ۲۰۱۶ شاهد هک The DAO بودیم که آسیبپذیریهای شبکه اتریوم را نشان داد. برای جبران ضرر این هک، هارد فورک اجرا شد تا داراییهای مسروقه بازیابی شود؛ اما همه افراد موافق Hard Fork نبودند و در نهایت، این شبکه به دو شاخه به نامهای اتریوم و اتریوم کلاسیک تقسیم شد.
در سال ۲۰۱۸ نرخ راهاندازی Dappها روی شبکه اتریوم روز به روز افزایش یافت؛ بهطوری که از فوریه هر روز یک برنامه غیرمتمرکز جدید عرضه میشد. البته کمتر از یکپنجم این برنامهها توانستند توجه کاربران را به خود جلب کنند. اوایل سال ۲۰۱۸ بازار گاوی همچنان ادامه داشت؛ به حدی که اتر توانست بالاترین قیمت تاریخی آن زمان خود یعنی ۱۴۰۰ دلار را ثبت کند. اما حباب ICOها در همان حین ترکید و قیمت اتر تا حدود ۸۵ دلار ریزش کرد.
سال ۲۰۱۹ حوزه دیفای کمکم پا گرفت و با ایجاد برنامههای غیرمتمرکز کاربردی و بازیهای مختلف، نام Defi یا امور مالی غیرمتمرکز به بخشی مهم از اکوسیستم اتریوم تبدیل شد. سال ۲۰۲۰ آخرین فاز ارتقاء شبکه اتریوم با نام بیکن چین (Beacon Chain) آغاز شد. این فاز که با نام اتریوم ۲ یا سرنیتی (Serenity) شناخته میشود، بهمنظور مقابله با تراکم شبکه، گس فیهای بالا و چالشهای مصرف بالای ماینینگ طراحی شده است.
سرنیتی چندین آپدیت فرعی داشت که تمام آنها برای انتقال شبکه از گواه اثبات کار (PoW) به گواه اثبات سهام (PoS) انجام میشدند. در فاز بیکن چین، کانترکتهای سپردهگذاری (Staking) برای اثبات سهام راهاندازی شدند. کاربران باید حداقل ۳۲ اتر استیک میکردند تا تبدیل به اعتبارسنج یا ولیدیتور در شبکه اتریوم شوند.
بیش از ۳,۰۶۲,۲۱۰ اتر در این کانترکت سپردهگذاری شد. این فاز که در واقع حالت هیبریدی یا دوگانه به شبکه اتریوم میداد (هم ماینرهای اثبات کار در شبکه فعال بودند و هم استیکرهای اثبات سهام) در دسامبر ۲۰۲۰ (آذر و دی ۹۹) در شبکه اصلی راهاندازی شد. همچنین چندین آپگرید به نامهای برلین، لندن، آلتر (Altair) و Arrow Glacier در همین فاز اجرا شدند. به علاوه، پروپوزال EIP-1559 که مکانیزم سوزاندن کوینهای اتر در شبکه بود نیز معرفی شد.
در نوامبر ۲۰۲۱ بالاترین قیمت تاریخ کوین اتر حدود ۴۸۹۱ دلار ثبت شد. هاردفورک برلین، لندن و آلتر در این سال انجام شدند و هاردفوک شانگهای و شاردینگ به تعویق افتادند. سرانجام سال ۲۰۲۲ رویداد مرج (Merge) انجام شد. این رویداد به معنی ادغام گواه اثبات کار و اثبات سهام است.
پس از مرج، تعداد کوینهایی که روزانه برای پرداخت پاداش ایجاد میشدند، از ۱۲۵۰۰ اتر به حدود ۲۰۰۰ اتر کاهش یافت. این حدودا ۲۰۰۰ اتر بین همه استیکرها تقسیم میشود و نرخ APY حدودا ۵ درصدی را میسازد. نکته دیگر این که اتریوم همچنان متکی به راهکارهای لایه ۲ برای کاهش کارمزدها و افزایش سرعت پردازش تراکنشهای خود است.
کوین اتر چیست؟
تمام شبکههای بلاکچینی یک ارز دیجیتال بومی مخصوص به خود دارند و درباره بلاک چین اتریوم، این ارز دیجیتال، رمزارز اتر (ETH) است. برای اینکه یک تراکنش در شبکه اتریوم انجام شود، باید مقدار مشخصی ارز دیجیتال اتر به عنوان ابزار پرداخت (کارمزد) بپردازیم. اگر کسی بخواهد تغییری روی برنامههایی که روی شبکه هستند ایجاد کند، باید ابتدا کارمزد آن را پرداخت کند تا اعضای شبکه انگیزه کافی برای پردازش کردن درخواست او را داشته باشند.
قیمت اتر در زمان ویرایش این مقاله نزدیک به ۲۱۰۰ دلار است و با ارزش بازار ۲۵۰ میلیارد دلاری، همچنان پس از بیت کوین در رتبه دوم بین تمام ارزهای دیجیتال است. تعداد کل اترها در حال حاضر ۱۱۹٬۴۳۴٬۷۱۵ واحد است. بیشترین قیمت اتر ۴۸۷۸ دلار در ۱۹ آبان ۱۴۰۰ و کمترین قیمت آن ۰.۴۳ در تاریخ ۲۸ مهر ۱۳۹۴ ثبت شده است.
نحوه محاسبه کارمزد تراکنش در شبکه اتریوم
کارمزد تراکنشهای شبکه به طور خودکار و بر مبنای میزان «گس (Gas)» مورد نیاز برای انجام آن تراکنش، محاسبه میشوند. در واقع میزان سوخت مورد نیاز، بر اساس مقدار قدرت محاسباتی مورد نیاز برای انجام آن تراکنش تعیین میشود.
شما برای انجام تراکنشهای خود نیاز به گس دارید؛ Gas واحدی است که نشان میدهد شما چه مقدار کوین اتر باید برای هزینه تراکنشهای خود پرداخت کنید. دقیقا مثل دلار که از چندین سنت تشکیل شده و مثل بیت کوین که دارای واحدهای کوچکتری به نام ساتوشی تشکیل شده، اتر هم دارای واحدهای کوچکتری به نام وی (Wei) است. شما میتوانید قیمت هر گس را با واحدهای کوچک اتر مثل Gwei پرداخت کنید.
کارمزدهای اتریوم به دو بخش اصلی تقسیم میشود: Gas Price که همان Gwei و قابل تغییر است و Gas Limit که عددی ثابت است. این عدد برای انتقالات ساده، ۲۱۰۰۰ است و برای برنامههای غیرمتمرکز یا توکنها، بسته به تعداد خطوط کدی که در آنها نوشته شده، متفاوت است.
شما Gwei را هر چقدر که انتخاب کنید، توسط ماینر برداشته میشود؛ اما اگر گس لیمیت را کمتر از میزانی که انتخاب شده قرار دهید، تراکنش شما برگشت میخورد و در صورتیکه بیشتر از مقدار مشخص شده انتخاب کنید، مابقی آن به شما بازگردانده میشود.
البته یک مورد در بخش Gas Price پس از اجرای EIP-1559 تغییر کرده است. این کارمزد به دو بخش تقسیم شده که یک بخش آن سوزانده میشود و بخش دیگر به ماینر تعلق میگیرد.
نقشه راه اتریوم پس از مرج در سال ۲۰۲۲
پس از تکمیل گام بزرگ مرج در رودمپ اتریوم، توسعهدهندگان اکنون میتوانند تمرکز خود را روی مقیاسپذیری این شبکه و افزایش پذیرش بگذارند. قدم مهم بعدی ارتقاء شانگهای است که در این آپدیت، بهبودهای زیادی روی شبکه انجام خواهد شد؛ یکی از اتفاقاتی که در این فاز رخ میدهد، امکان برداشت کوینهای استیک شده ولیدیتورهاست. در اواخر سال ۲۰۲۳، انتظار میرود که اتریوم با دنک شاردینگ مقیاسپذیرتر شود. در انتها، میخواهیم مروری بر فازهای اتریوم داشته باشیم.
فاز مرج (The Merge)
Merge اولین قدم از ۵ قدم پروسه اثبات سهام اتریوم بود. مهمترین نکتهای که درباره مرج وجود دارد، کاهش چشمگیر مصرف انرژی تا ۹۹ درصد است. نکته مهم دیگر، کاهش عرضه اتر است؛ قبل از مرج روزانه ۱۲۵۰۰ اتر به ماینرها پاداش داده میشد. پس از ادغام، این عدد به ۲۰۰۰ کوین در روز کاهش یافت. این موضوع شبکه اتریوم را به یک شبکه ضدتورمی تبدیل میکند.
فاز سرج (The Surge)
این فاز که برای سال ۲۰۲۳ برنامهریزی شده است، شامل اجرای شاردینگ است که باعث افزایش مقیاسپذیری شبکه اتریوم خواهد شد. همچنین پس از اجرای کامل سرج، هزینه استفاده از بلاکچینهای لایه ۲ کاهش چشمگیری خواهد یافت.
فاز اسکارج (The Scourge)
این فاز که به تازگی (بعد از مرج اتریوم) به رودمپ اضافه شده، هدف گنجاندن تراکنشهای قابل اعتماد، منصفانه و بیطرف را دنبال میکند و همچنین مسائل مربوط به حداکثر ارزش قابل استخراج (MEV) را حل میکند؛ این اقدامات شامل جلوگیری از فرانت رانینگ نیز میشود.
فاز ورج (The Verge)
آخرین فازهای اتریوم یعنی ورج، پرج (Purge) و اسپلرج (Splurge) در سالهای بعد از ۲۰۲۳ انجام خواهند شد. فاز ورج سومین بخش از رودمپ اتریوم است. در این فاز، درخت ورکل (Verkle Tree) معرفی و اجرا خواهد شد که ذخیرهسازی دیتاها و سایز نودها را بهبود میبخشد. همچنین در این فاز چیزی به نام “کلاینتهای بدون حالت (Stateless Client)” نیز معرفی میشوند.
درخت ورکل درست مانند درخت مرکل (Merkle Tree) عمل میکند؛ یعنی تمام تراکنشهای یک بلاک را جمعبندی میکند و برای کاربر اثباتی برای این مجموعه دیتاها میسازد که بتواند اعتبار خود را تایید کند. رمزنگاری این درختان پیچیدهتر از مرکل است و سایز دیتاهای اثباتها را کاهش میدهد؛ بنابراین میتواند کلاینتهای بدون حالت و باثباتتری ایجاد کند. در این فاز شبکه غیرمتمرکزتر خواهد شد.
فاز پرج (The Purge)
پرج دیتاهای تاریخی اضافی را حذف میکند تا شلوغی شبکه را کاهش دهد. Purge به معنی پاکسازی است و کاملا مفهوم عملی که این فاز انجام میدهد را میرساند. در این فاز اساسا مقدار دادههایی که باید توسط ولیدیتورها ذخیرهسازی شود، کاهش مییابد. به گفته ویتالیک بوترین، در این فاز شبکه میتواند حدود ۱۰۰ هزار تراکنش را در ثانیه پردازش کند.
فاز اسپلرج (The Splurge)
اسپلرج شامل چند ارتقاء کوچکتر است تا از عملکرد شبکه بهصورت یکپارچه اطمینان حاصل کند. در این مرحله چندین پروپوزال (EIP) که با مراحل قبلی چندان سازگاری نداشتند، با یکدیگر ترکیب و اجرا میشوند. پس از اجرای کامل فاز اسپلرج، عملکرد شبکه اتریوم با چیزی که امروز میبینیم، تفاوت بسیار زیادی خواهد داشت و قوانین جدیدی در شبکه حاکم خواهند بود.
بررسی همکاریها و سرمایهگذاران اتریوم
در مورد همکاریها باید گفت که تمامی صرافیهای داخلی و خارجی کوین اتر را با چندین شبکه ارائه میدهند و امکان ترید آن نیز فراهم است. این شبکه به قدری مشهور و قدرتمند است، که بسیاری از توکنهای مبتنی بر آن نیز در صرافیهای متمرکز و غیرمتمرکز معامله میشوند و بسیاری از کاربران و سرمایهگذاران حوزه کریپتو نیز با Dappهای اتریوم کار میکنند.
جذب سرمایه بنیاد اتریوم در سال ۲۰۱۴ انجام شده و در طی ۸ دوره، توانسته ۱۸.۴ میلیون دلار سرمایه جذب کند. در ادامه، این دورهها را به همراه سرمایهگذاران شرح میدهیم؛ البته اطلاعاتی از این که در هر دوره چه مقدار جذب سرمایه شده، موجود نیست و تنها موردی که وجود دارد، در تاریخ ۱۲ جولای ۲۰۱۴ (۲۱ تیر ۹۳) با مبلغ ۱۸.۴ میلیون دلار است.
- دوره Venture Round (اول ژانویه ۲۰۱۴ یا ۱۱ دی ۹۲):
سرمایهگذار دوره دیوید جی نامدار (David J. Namdar) بود.
- مرحله Secondary Market یا بازار ثانویه (۱ ژوئن ۲۰۱۴ یا ۱۱ خرداد ۹۳):
در دوره بازار ثانویه نیز شرکت MKT سرمایهگذاری کرد.
- دوره ICO یا عرضه اولیه کوین (۱۲ جولای ۲۰۱۴ یا ۲۱ تیر ۹۳):
در این دوره، کنت بوک (Kenneth Bok)، کارنیکا یاشوانت (Karnika Yashwant) و جورج برک (George Burke) سرمایهگذاری کردند.
- فاز Seed یا اولیه (۱ سپتامبر ۲۰۱۵ یا ۱۰ شهریور ۹۴):
شرکتهای KR1 و Winklevoss Capital سرمایهگذاران این دوره بودند.
- دوره بازار ثانویه (۲۳ دسامبر ۲۰۱۵ یا ۲ دی ۹۴):
آربی خداقولیان (Arbi Khodagholian) و شرکت Block Ventures در این دوره سرمایهگذاری کردند.
- دوره Venture (تاریخ ۱ ژانویه ۲۰۱۷ یا ۱۲ دی ۹۵):
شرکت Placeholder روی اتریوم سرمایهگذاری کرد.
- مرحله بازار ثانویه (۱ مارس ۲۰۱۷ یا ۱۱ اسفند ۹۵):
شرکت ۸ Decimal Capital در این دوره ورود کرد.
- آخرین مرحله جذب سرمایه اتریوم؛ بازار ثانویه (۱ می ۲۰۱۷ یا ۱۱ اردیبهشت ۹۶):
زاکاری اسنیدر (Zachary Snader)، جولیان ساروکین (Julian Sarokin) و الکسیس برتهود (Alexis Berthood) سرمایهگذاران این دوره بودند.
معرفی تیم سازنده اتریوم
این پروژه در ژانویه سال ۲۰۱۴ به طور عمومی معرفی شد و تیم اولیه این شبکه شامل ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin)، میهای آلیسی (Mihai Alisie که در اواخر سال ۲۰۱۵ فریمورک اجتماعی Akasha را برای اتریوم تاسیس کرد)، آنتونی دیلوریو (Anthony Di Lorio که بعدها شرکت Decentral را تاسیس کرد)، چارلز هاسکینسون (Charles Hoskinson که بعدها شبکه کاردانو را تاسیس کرد)، جوزف لوبین (Joseph Lubin موسس Consensys) و گوین وود (Gavin Wood که بعدها شبکه پولکادات را پایهگذاری کرد) تشکیل میدادند.
بوترین پروژه اتریوم را در کنفرانسی مربوط به بیت کوین در شهر میامی هم معرفی کرد و چند ماه بعد، تیم پروژه تصمیم گرفت با راهاندازی یک Crowdsale (روشی برای جمعآوری سرمایه مورد نیاز یک پروژه کریپتویی که طی آن رمزارزهای پروژه پیشفروش میشوند) و فروش کوینهای اتر، بودجه مورد نیاز برای توسعه پروژه را جمعآوری کند.
رمز ارز اتر را از کجا بخریم؟
روش خرید و فروش اتریوم نیز مانند بقیه رمزارزها است. برای خرید اتر یا فروختن آن، شما چند راه پیش رو دارید:
- خرید از صرافیهای ارز دیجیتال (داخلی یا خارجی)
- خرید از اشخاص مورد اعتماد
- خرید از فروشگاههای ارز دیجیتال
برای خرید اتر از صرافیهای رمزارز، لازم است که با مبانی ترید و نحوه فعالیت در بازارهای مالی آشنایی داشته باشید. البته دقت کنید که در حال حاضر، صرافیهای خارجی در مقابل کاربران ایرانی بسیار سختگیرانه برخورد میکنند.
امکان خرید و فروش اتر تقریبا تمام صرافیهای رمزارز (هم داخلی و هم خارجی) مثل بایننس، کوینبیس، کوکوین، کراکن و غیره وجود دارد. همچنین اتر و نسخههای رپدشده آن را میتوان در صرافیهای غیرمتمرکز مختلف مثل یونی سواپ، سوشی سواپ، پنکیک سواپ و غیره معامله کرد. همچنین میتوانید از سرویس مقایسه قیمت صرافیها نیز برای یافتن بهترین قیمت خرید و فروش اتریوم در صرافیهای ایرانی استفاده کنید.
اگر میخواهید اترهای خود را از شخص خریداری کنید، باید اعتماد بالایی به او داشته باشید و مطمئن باشید که پس از واریز وجه، آن فرد تعداد اتر مورد توافق را به کیف پول شما انتقال میدهد.
کوین اتر را در چه کیف پولهایی نگهداری کنیم؟
شما میتوانید اترهای خود را در کیف پول شخصی و کیف پول صرافی نگهداری کنید. به طور کلی توصیه میکنیم که هیچوقت رمزارزهای خود را در صرافیها نگه ندارید؛ چراکه در اصل صرافی بر دارایی شما مالکیت دارد و به هر دلیلی ممکن است دسترسی شما را محدود کند.
اگر مقدار اتر شما کم است و یا قصد دارید با اترهای خود ترید کنید، میتوانید آنها را در کیف پول صرافی نگهداری کنید تا مجبور نباشید برای هر بار انتقال، کارمزد پرداخت کنید.
ما قبلا در مقالهای بهترین کیف پولهای اتریوم را بررسی کردهایم که در میان آنها میتوان به متامسک، تراست والت و اتمیک والت اشاره کرد. برای امنیت بیشتر میتوانید از کیف پولهای سختافزاری مثل لجر استفاده کنید.